...vind je in schoenpoetsdozen.
Besmeurd met zwarte, blauwe en rode poets, in luxere huishoudens ook soms met een witte veeg. Door de strepen heen en op een enkele nog niet besmeurde pagina lees je berichten van soms jaren geleden.
Is de gewone krant de volgende dag al oud nieuws, schoenpoetskranten gaan lang, soms decennia mee. Vaak blijft na de vele jaren gebruik alleen de voorpagina redelijk leesbaar, daar waar je 'm oppakt wil je tenslotte geen vegen.
Ik bezit maar liefst twee schoenpoetskranten: een Spits van 18 november 2004 én (een deel van) een Algemeen Dagblad van 8 april 2002. De Spits pronkte die dag met "Haasse ontvangt Prijs der Letteren", "Bernhard zwaar ziek" en "KPN schrapt weer honderden banen". Het overgebleven leesbare deel van het Algemeen Dagblad is gevuld met reclame van het inmiddels opgedoekte Frisia Financieringen "lenen tegen 4,3%, discreet en gemakkelijk", de weersvoorspellingen (het werd die dag vrij zonnig) en strips van de stamgasten, liefde & geluk, s1ngle en agent 327. Leve de strips die na zeven jaar nog net zo leuk zijn.
Graag had ik ook de krant van mijn opa geërfd, helaas bedacht ik het te laat. Dagelijks poetste hij zijn schoenen, de laatste jaren vast meer in woorden dan daden. Als echte zuinigerd gebruikte hij zijn leven lang vast maar één krant, stammende uit de jaren '40. Als hoogst haalbare alternatief bestudeer ik binnenkort de schoenpoetskrant van mijn vader. Weliswaar van de andere kant van de familie (opa was van mijn moeders kant), maar in zijn werkzame leven óók bankier/bankemployé en ook al enkele jaren gepensioneerd. Bovendien net zo'n zuinigerd, het zal wel bij het bankvak horen.
Ook grappig: het krantenknipsel onderin de schaakdoos van opa. Niemand die nog weet waarom het bij de schaakstukken was gedaan. Gezien het onderwerp ("Grap die te ver ging, bij de diësviering Vidicat", met tussenkopjes als "Gevechten" en "Aanval Huishoudschool afgeslagen") rees het vermoeden dat opa niet altijd zo keurig was als hij deed voorkomen. Of oma ervan geweten heeft...